Οι κρυμμένοι "θησαυροί" της Χαλκιδικής

Η Χαλκιδική είναι διάσημη για τις θάλασσες, τις αμμουδερές παραλίες και το Άγιο Όρος. Πόσοι, όμως, γνωρίζουν ότι ο νομός κρύβει πλούσια λαογραφική δραστηριότητα, αρχαιολογικούς χώρους, ορεινά μονοπάτια, δάση με βελανιδιές, καταρράκτες και χείμαρρους, που κυλούν στις πλαγιές του Χολομώντα;
Η ιστορία του νομού είναι μεγάλη. Τον 18ο και το 19ο αιώνα, τα εύφορα καλλιεργήσιμα χωράφια κοντά στο βουνό ήταν η προίκα που έδιναν οι ντόπιοι στα αγόρια, ενώ στις κόρες και στους γαμπρούς έδιναν αυτά που κανείς δεν ήθελε: τα παραθαλάσσια οικόπεδα.
Μέχρι, που αναγνωρίστηκε η "προστιθέμενη" αξία της θάλασσας και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Τα τρία "πόδια" της Χαλκιδικής, η Κασσάνδρα, η Σιθωνία και ο Άθως (που ήταν ήδη γνωστό), έγιναν ξαφνικά περιζήτητα.
Ο τόπος είναι αρχαίος και όμορφος και κάθε καλοκαίρι προσελκύει χιλιάδες τουρίστες απ' όλο τον κόσμο, καθώς μπορεί και συνδυάζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το βουνό με τη θάλασσα. Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία του παρελθόντος.
Ο νομός Χαλκιδικής, με πρωτεύουσα τον Πολύγυρο, έχει να επιδείξει, εκτός από τις θάλασσες και τα αμέτρητα beach bars, το σπήλαιο των Πετραλώνων, που μαρτυρά την αρχαιότητα του τόπου. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1959 κι ύστερα από έρευνες βρέθηκε κρανίο γυναίκας, που ανήκει σε τύπο αρχανθρώπου, δηλαδή όρθιου ανθρώπου. Οι παλαιο-ανθρωπολόγοι δεν έχουν συμφωνήσει ακόμα σχετικά με τη χρονολόγηση του κρανίου και οι προτάσεις σχετικά με την ηλικία του αρχανθρώπου των Πετραλώνων κυμαίνονται από 260.000 έως 700.000 χρόνια.
Ο πλέον, όμως, σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Χαλκιδικής, είναι αυτός της αρχαίας πόλης Ολύνθου, ενώ στα βόρεια της νέας Ολύνθου, υψώνεται ο επιβλητικός Πύργος των Μαριανών, βυζαντινό κτίσμα του 1375.
Στην ανατολική ακτή της Χαλκιδικής, νοτιοανατολικά του χωριού Ολυμπιάδα, εκτείνεται ο αρχαιολογικός χώρος των Σταγίρων, η πατρίδα του μεγάλου φιλόσοφου Αριστοτέλη. Στην Ουρανούπολη δεσπόζει ο πύργος του Προσφορίου. Πρόκειται για κτίσμα του 14ου αιώνα, με σκοπό την προστασία της περιοχής, που αποτελούσε μετόχι της Μονής Βατοπεδίου.
Περιοχές που θα πρέπει, επίσης, να επισκεφτούν οι τουρίστες και για τις οποίες έχει να "υπερηφανεύεται" η Χαλκιδική είναι τα καρνάγια της Ιερισσού, το Στρατώνι που ζει στη "σκιά" των μεταλλείων, η διώρυγα της Ποτίδαιας, το λιμανάκι του Πόρτο Κουφό όπου υπάρχει και μνημείο - ελικόπτερο για να θυμίζει τη συντριβή του Σινούκ της Πολεμικής Αεροπορίας, όπου επέβαινε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Άγιο Όρος
Σχεδόν ολόκληρη η ανατολικότερη χερσόνησος της Χαλκιδικής φιλοξενεί το Άγιο Όρος, όπου, από τα βυζαντινά χρόνια βρίσκονται συγκεντρωμένα είκοσι μεγάλα μοναστήρια και πολυάριθμες σκήτες και ασκηταριά. Πρόκειται για έναν χώρο αφιερωμένο στον μοναχισμό και τη λατρεία, την επικοινωνία με το θείο, στο πλαίσιο ενός τοπίου απόκοσμου και ταυτόχρονα γοητευτικού, με βραχώδεις ακτές και πυκνή άγρια βλάστηση. \ Τα 17 είναι ελληνικά, ένα ρωσικό (Αγιος Παντελεήμονας), ένα βουλγαρικό (Ζωγράφου) και ένα σερβικό (Χιλιανδαρίου), ενώ συνολικά 19 ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο (13 ημέρες διαφορά) και μόνο η Μονή Βατοπεδίου ακολουθεί το νέο.
Κάθε μοναστηριακό συγκρότημα περιβάλλεται από ψηλά τείχη και λειτουργεί σαν μια μικρή πολιτεία, ενώ η προσέγγιση γυναικών στη χερσόνησο του Αθω απαγορεύεται ρητά.

Εναλλακτικές μορφές τουρισμού
Η Χαλκιδική προσφέρει στους επισκέπτες τη δυνατότητα ορειβατικού - αθλητικού τουρισμού, στην ορειβατική διαδρομή Παρθενώνας - Βουρβουρού, ιαματικού τουρισμού στην πηγή Αγίου Νικολάου, στο χωριό της Αγίας Παρασκευής, καθώς και συνεδριακό τουρισμό.
Ο Χολομώντας είναι το ψηλότερο βουνό. Λόγω των σημαντικών οικοσυστημάτων που αναπτύσσονται στον ορεινό όγκο, αλλά και την ποικιλία άγριας ζωής, το βουνό έχει χαρακτηριστεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας και Τόπος Κοινοτική Σημασίας και έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.
Από τα σημεία, όμως, που δεν πρέπει να χάσουν οι επισκέπτες είναι οι καταρράκτες της Βαρβάρας, στο δρόμο προς την Ολυμπιάδα, με το φυσικό τοπίο, τις βελανιδιές, να κυριαρχούν. Όσοι τολμήσουν ν' αφήσουν το αυτοκίνητο και να περπατήσουν κάποια λεπτά μέχρι να φτάσουν στις όχθες του χειμάρρου θα ανταμειφθούν από το θέαμα του καταρράκτη των 10 μέτρων.
Μακριά από τους έντονους ρυθμούς των κοσμοπολίτικων θέρετρων, τα χωριά της Χαλκιδικής ξεχωρίζουν για την παραδοσιακή τους δόμηση και τους πατροπαράδοτους ρυθμούς ζωής. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφτούν το "χωριό των Χριστουγέννων", τον Ταξιάρχη, όπου οι περισσότερες οικογένειες ασχολούνται με την παραγωγή και την καλλιέργεια ελάτων, αλλά και τον οικισμό Αρναία. Στην πλατεία του χωριού, το νερό τρέχει μέσα από τον κορμό του πλάτανου και σύμφωνα με την τοπική παράδοση όποιος πίνει από εκεί νερό, παντρεύεται Αρναιώτη ή Αρναιώτισσα.

Το νησί της Χαλκιδικής
Η Αμμουλιανή είναι το μόνο κατοικημένο νησί της Χαλκιδικής και βυζαντινό μετόχι της Μονής Βατοπεδίου. Τα καραβάκια φεύγουν από την Τρυπητή, κοντά στην Ουρανούπολη και οι επισκέπτες του νησιού απολαμβάνουν τις ωραίες παραλίες, τα ταβερνάκια με το φρέσκο ψάρι και το πράσινο της φύσης. Οι γυναίκες της Αμμουλιανής φτιάχνουν ένα αμυγδαλωτό, που συνήθιζαν να προσφέρουν στους γάμους και τις γιορτές, στη Μικρά Ασία. Ανατολικά της Αμμουλιανής βρίσκεται το σύμπλεγμα των νησίδων Δρένια ή Γαϊδουρονήσια, με ένα μεγαλύτερο νησάκι, τα Δρένια και άλλα μικρότερα, όπως η Φέτη, η Πέννα, η Άρτεμη.

Τοπικά προϊόντα
Η Χαλκιδική, χάρη στο κλίμα και τη μορφολογία του εδάφους, παράγει λάδι και ελιές που ξεχωρίζουν για την ιδιαίτερη γεύση και ποιότητα τους, ενώ χαρακτηρίζεται ως η "μάνα" της μελισσοκομίας. Οι τοπικές παραδοσιακές συνταγές του νομού είναι το κοτόπουλο με τραχανά, το τσοπάνικο ρυζόγαλο και η γίδα λεμονάτη.

Πηγή: http://www.ota.gr/