Ο δημοσιονομικός "εκτροχιασμός" όπως τον αποκαλεί δεν είναι θέμα καλής ή κακής διαχείρισης, νέας ή παλιάς κυβέρνησης, εργατικού ή μη πρωθυπουργού. Είναι αποτέλεσμα μιας διαχρονικής ατολμίας όλων των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Το μεγάλο αντιπαραγωγικό και διεφθαρμένο κράτος δεν άλλαζει με μερικές δεκάδες νέα - φρέσκα πρόσωπα και επικοινωνιακούς χειρισμούς (βλ. κρατικά αυτοκίνητα).
Απαιτούνται αποφάσεις που θα ενοχλήσουν χιλιάδες βολεμένους - υπαλλήλους και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες γιατί πρωτίστως πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες. Και επειδή κανένας Έλληνας πολιτικός δεν έχει το σθένος να πάρει αυτές τις αποφάσεις ευτυχώς υπάρχει και ο Αλμούνια.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου υιοθετεί μεγάλο μέρος της προεκλογικής ατζέντας Καραμανλή με μείωση επιδομάτων και υπερωριών στους Δημοσίους υπαλλήλους, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στις γυναίκες, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων και στο μόνο που διαφοροποιείται είναι στην καταστροφική για τη συγκυρία έκτακτη φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων. Ρε μπάς και ψηφίσαμε Παπανδρέου για να εφαρμόσει την πολιτική Καραμανλή;
Από atithasos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου