Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Οι «βαρόνοι» θέλουν αρχηγό του χεριού τους


ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ απομένουν (ίσως περισσότερες) έως ότου η δόλια Ελλάδα αποκτήσει αξιωματική αντιπολίτευση της προκοπής. Έως ότου, δηλαδή, η έρμη Νέα Δημοκρατία αποκτήσει αρχηγό και έως ότου η κυβέρνηση Παπανδρέου αποκτήσει στοιχειώδη έλεγχο.

Στο άρθρο μου της 18ης Οκτωβρίου έγραφα ευθέως ότι η φιλελεύθερη παράταξη όφειλε αμέσως μετά την εκλογική πανωλεθρία της να βγάλει νέο αρχηγό –και μάλιστα την έως τότε «νούμερο δύο» που δεν ήταν άλλη από τη Ντόρα Μπακογιάννη και τούτο διότι η γυναίκα αυτή συγκέντρωνε τα περισσότερα πλεονεκτήματα και ήταν σταθερά πρώτη σε δημοτικότητα μετά τον Καραμανλή...



Αντ’ αυτού ακολούθησε η χρονοβόρος διαδικασία, η αλλαγή του τρόπου εκλογής, οι πολωτικές συμμαχίες, τα στημένα γκάλοπ και τα βλακώδη επιχειρήματα εναντίον της Μπακογιάννη ότι «είναι γυναίκα», ότι είναι «θυγατέρα του αποστάτη», ότι στηρίζεται σε μηχανισμούς, ότι δεν αντιτάχτηκε σε πρόωρες εκλογές και (το κατάπτυστο) ότι διάγει σκανδαλώδη ιδιωτικό βίο!...


Καθώς κλείνω εφτά δεκαετίες στην υπηρεσία αυτού του έρμου λειτουργήματος δικαιούμαι να θυμίζω ότι, λόγω αντιστασιακών καταβολών, ουδέποτε πούλησα ή ενοικίασα ή διέθεσα εθελοντικώς αυτή την πένα σε οποιονδήποτε από αυτούς που μας λένε «ΩΡΕ, πόσο κάνει η πένα σου για να μιλήσει ή να σωπάσει;». Ούτε και τη βούτηξα σε χολή όπως τη βουτάνε σήμερα κάποιοι επώνυμοι σκώληκες του σιναφιού μας. Η σημερινή γραφή περί Ντόρας Μπακογιάννη (με την οποία έχω να μιλήσω κάμποσα χρόνια) πηγάζει από ρεαλιστικό προβληματισμό και από την πολυετή ενασχόληση μου με τον δημόσιο βίο.


Την Κυριακή των εκλογών έγραψα ότι ίσως είναι η τελευταία φορά που ψηφίζω υπέρ της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα από τις γκάφες και τα λάθη που διέπραξε η ηγεσία της στα τελευταία 5,5 χρόνια… Ήδη, λόγω της αντιπολιτευτικής απραξίας των 50 ημερών και της αλληλοσφαγής των υποψηφίων, εμφανίζεται να έχει χάσει άλλες δέκα μονάδες. Και είναι βέβαιο ότι θα γράψει τον επίλογό της αν την ερχόμενη Κυριακή βγάλει λάθος αρχηγό. Με λάθος αρχηγό η πόλωση θα συνεχιστεί και τότε μοιραίως κάποια κομματικά νεογνά θα γεννηθούν από το πουθενά για να ζήσουν μερικούς μήνες και να «καταλήξουν», όπως συχνά συμβαίνει σ’ αυτή την παράταξη. Πως όμως μπορεί να προκύψει ο … λάθος αρχηγός;


Είναι γνωστό ότι στα τελευταία 30 χρόνια οι «βαρόνοι» των media έχουν παίξει ρυθμιστικό ρόλο στη δημόσια ζωή της πατρίδας. Ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, όπως έκαναν και το 1993 με στόχο το Μητσοτάκη και με … πυρομαχικό την υπόθεση του ΟΤΕ. Σήμερα τους βλέπουμε, κάποιους εξ' αυτών, να επανέρχονται με στόχο τη θυγατέρα του Μητσοτάκη, όχι γιατί έχουν τίποτα προηγούμενα μαζί της αλλά γιατί προτιμούν να διαφεντεύουν αυτοί τη Νέα Δημοκρατία είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση. Η Ντόρα Μπακογιάννη δεν τους πάει ,είναι σκληρή, όσο κι αν χαμογελάει. Έχει ζήσει τη γενιά του Γαλλικού Μάη, έχει θητεύσει δίπλα σε αντιστασιακό σύζυγο που δολοφονήθηκε, είναι … ενοχλητικά πιστή στο κόμμα και στις αρχές της!... Όχι, δεν τους πάει. Θέλουν ένα αδύνατο σχήμα, μια ηγεσία του χεριού τους. (Σε προσεχές σημείωμα θα εξηγήσω με ποια σατανικά μέσα τα θολά κανάλια χειραγωγούν την κοινή γνώμη. Και εναντίον «βαρόνους» να φιμώνουν και να απολύουν κάποιες «δυσάρεστες» φωνές).


Σήμερα λοιπόν δεν έχω παρά να ευχηθώ σε όλους όσοι θα πάνε την Κυριακή στην κάλπη να τινάξουν το σώμα τους μήπως και φύγουν οι λάσπες που έχουν δεχτεί από τα θολά κανάλια και από τις φαρμακερές πένες. Η φιλελεύθερη παράταξη έχει ανάγκη από αστραπιαίο νοικοκυριό και η πατρίδα από ένα έντιμο, πεντακάθαρο, νεανικό και θερμά πατριωτικό κόμμα εξουσίας, απαλλαγμένο από τις μούχλες του παρελθόντος, λυτρωμένο από τις μίζες των ισχυρών. Ένα κόμμα ζωογονημένο από την αγάπη του λαού … Και μόνον από αυτήν!

Χρήστος Πασαλλάρης

Δεν υπάρχουν σχόλια: